ΤΑ ΒΟΤΣΑΛΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ Τα βότσαλα της μοναξιάς ρίχνω ένα ένα στο πηγάδι της ψυχής και μετράω μαραμένα τον αχό τους. Σα να γεννιέται κάτι μεγάλο πλάι στο κύμα… Θεέ μου! Η αγάπη γίνεται κοχύλι ο έρωτας αφρός κάτασπρο του κόσμου μίλι έλα, έλα, έλα. Γιατί τρομάζω με το πέρασμα του χρόνου που οι νιφάδες του τραβούν χειμώνες που έρχονται και φεύγουνε με τους ανθρώπους.