Ναι, της μοίρας δεν της ξεφεύγει κανείς. Ούτε της ανθρώπινης κακίας. Θα βρει χίλιους δυο τρόπους να σου την εκφράσει και ποτέ δεν έχει πάτο. Μα και η τύχη σου θα βρει τρόπους για να έρθει σε σένα. Κάποιες φορές αυτή η ζωή έχει τόση ομορφιά... Μα τόση ομορφιά... Που μου προκαλεί, πώς να το πω... Δάκρυα, δάκρυα λύπης. Γιατί να μην ζούμε όλοι ειρηνικά σ’ αυτή την ομορφιά; Γιατί να μην είναι οι ψυχές μας σαν μια ηλιόλουστη και γιορτινή μέρα σαν τη σημερινή που σας διηγούμαι την ιστορία; Να, έτσι όπως σας την γράφω τώρα...