Σε ένα πυκνό και καταπράσινο δάσος, που το έλεγαν το Δάσος της Φοβέρας, τα Σκιουράκια δεν έπαιζαν φουντουκοπόλεμο, ο Λαγός δε γαργαλούσε τη Χελώνα και ο Τζίτζικας δεν τραγουδούσε. Αιτία ήταν τα μεγαλύτερα ζώα, που τρόμαζαν και φοβέριζαν τα μικρότερα. Τα έσπρωχναν, τους τραβούσαν τα μουστάκια και τ' αφτιά, τους πατούσαν τον κάλο... Έτσι περνούσαν οι μέρες. Μέχρι που ο Σκίουρος ένα πρωί βρήκε τη λύση!!!