Πόσο δίκιο είχαν! Πόσα πράγματα δεν ήξεραν για εμένα! Πώς να ζήσω, αν ξέρω τι θα γίνει παρακάτω; Ποιος θέλει να δει μια ταινία που ξέρει το τέλος της; Για εμένα, έτσι είναι όλη μου η ζωή. Τι ζωή είναι αυτή; Ζωή χωρίς ζωή. Πόσους θανάτους μετρώ μέχρι τώρα! Δεν φτάνουν πια τα δάχτυλά μου για να στοιβάξω άλλους νεκρούς.» Το χάρισμα της Κασταλίας να προβλέπει το μέλλον γίνεται κατάρα για εκείνη, μια κλεμμένη ζωή από την μοίρα που την είχε επιλέξει για το ρόλο του Άδη σε τούτη την γη. Δεν αντέχει άλλο να μένει άπραγη μπροστά στο θάνατο, δεν αντέχει άλλο να μην ζει αληθινά και αποφασίζει να ανακαλύψει τον χρησμό της απαλλαγής. Αυτό θα την οδηγήσει στο αναπόφευκτο, σε έναν έρωτα με πρωτόγνωρα συναισθήματα χωρίς επιστροφή. Ίσως ο έρωτας να είναι το παιχνίδι στο οποίο η μοίρα σίγουρα χάνει. Άραγε θα θυσιάσει τον έρωτα της για να ζήσει όπως λαχταρά ή θα θυσιαστεί για εκείνον; «Ακόμη και αν λαχταράς να ζήσεις, να ονειρευτείς, υπάρχει κάτι, κάποιος, που σε τραβάει στο τίποτα, που σε τραβάει στον θάνατο»