Το Κυπριακό αποτελεί παράδοξο. Δεν έχει μέχρι σήμερα επιλυθεί, ενώ οι μορφές ειρηνικής επίλυσης είναι πασιφανείς, τουλάχιστον από το 1968. Το βιβλίο αυτό μελετά την κυπριακή αυτή ιδιομορφία από τέσσερις οπτικές γωνίες. Πρώτον, εξετάζεται η ιστορική τροχιά του προβλήματος από το 1948 και έπειτα, με το σκεπτικό ότι όσο περισσότερο φως υπάρχει σε σχέση με τα λάθη και τις χαμένες ευκαιρίες, θα διαφανεί και η περίμετρος των ειρηνικών και βιώσιμων λύσεων. Δεύτερον, τονίζεται ο εθνικισμός και η άρνηση του «Άλλου», των οποίων ο ρόλος υπήρξε καίριος στη σύγκρουση και στη μη επίλυση. Οι αφηγήσεις που κυριαρχούν στην Ελλάδα και στην Κύπρο δεν συμβάλλουν στην υπέρβαση της αντιπαράθεσης, αντίθετα την παγιώνουν. Τρίτον, διερευνάται ενδελεχώς ο ρόλος της Βρετανίας, της Τουρκίας, των ΗΠΑ και φυσικά της Ελλάδας. Τέταρτον, εντοπίζονται τα σημαντικότερα εμπόδια στην επίλυση και, τέλος, αναζητείται μία ειρηνική βιώσιμη λύση. Καταληκτικό συμπέρασμα της μελέτης είναι ότι, προκειμένου να ανευρεθεί βιώσιμη λύση, θα πρέπει να συνεκτιμηθεί ότι ο ρόλος των ενδογενών παραγόντων, όπως η εθνοτική σύγκρουση, υπήρξε καθοριστικότερος από αυτόν του ξένου παράγοντα.