Ο χρόνος της δράσης του επτανησιακού ριζοσπαστικού κινήματος και της διαπάλης του με το καθεστώς της Αγγλικής Προστασίας αφορά την περίοδο 1848 -χρονιά ορόσημο για την εθνική και δημοκρατική χειραφέτηση των ευρωπαϊκών λαών- και φθάνει μέχρι την Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα, στα 1864. Ωστόσο το επτανησιακό ριζοσπαστικό κίνημα, όπως κάθε ιστορικό φαινόμενο, έχει μακρά κυοφορία στο χρόνο. Οι ιστορικές διαδικασίες της κοινωνικοπολιτικής αφύπνισης των Επτανησίων ξεκινούν από τα ύστερα χρόνια της βενετοκρατίας και καλλιεργούνται ιδιαίτερα στα κρίσιμα χρόνια 1780-1815, οπότε ξεκινάει και η εθνική τους αφύπνιση, ενώ το ριζοσπαστικό κίνημα αναδύεται μέσα από τις διαδικασίες ωρίμανσης της πολιτικής και εθνικής συνείδησης των Επτανησίων κατά τα πρώτα 30 χρόνια της αγγλοκρατίας (1817-1848). Η διερεύνηση του σύνθετου επτανησιακού προβλήματος και η συνεισφορά του επτανησιακού ριζοσπαστισμού στο ζήτημα της Ένωσης και της Δημοκρατίας απαιτεί την ανάλυση μιας σωρείας ιστορικών και κοινωνικών παραμέτρων στη διαπλοκή και την αλληλεξάρτηση τους. Η ένταξη του επτανησιακού ριζοσπαστικού κινήματος στο συγκεκριμένο οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό, ιδεολογικό και πολιτισμικό περιβάλλον του -τοπικό, περιφερειακό, ευρωπαϊκό- κρίθηκε απαραίτητη για την κατανόηση τόσο της δράσης του όσο και της πρόσκρουσης του στα διπλωματικά παιχνίδια κυριαρχίας της Αγγλίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Στο τέλος της μελέτης, εν είδει επιλόγου, θίγεται το ζήτημα των ιδεολογικών επιρροών του επτανησιακού ριζοσπαστικού κινήματος στην ελληνική κοινωνία και πολιτεία μετά την Ένωση καθώς και οι ιστορικοί-κοινωνικοί παράγοντες που οδήγησαν στην πολιτική του περιθωριοποίηση.