Η κόκκινη κλωστή τού παραμυθιού και οι βελόνες της πολιτικής θεωρίας, φτιάχνουν το εντυπωσιακότερο υφαντό της πλάσης: Το αφήγημα. Όπως αυτά που ακούει ένα χαρούμενο παιδί, όταν θέλει να συνεχίσει να παίζει. Γιατί, αντίθετο του παιχνιδιού δεν είναι η σοβαρότητα, αλλά η πραγματικότητα. Και η απεύθυνση της αφήγησης είναι τόσο σοβαρή, που μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα και να διακόψει τη λογική πορεία της ιστορίας.