Η συγγραφέας εξετάζει τον ρόλο των σχολικών γιορτών στην εθνική και πολιτική διαπαιδαγώγηση των μαθητών του ελληνικού δημοτικού σχολείου. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η συγγραφέας: "Οι σχολικές γιορτές αποτυπώνουν με τον πιο παραστατικό τρόπο το βαθμό εθνοκεντρισμού του εθνικού σχολικού συστήματος, αντανακλώντας τις αναπαραστάσεις με τις οποίες οι κοινωνίες αντιλαμβάνονται τα έθνη. Σ' αυτή τη διάσταση, αποτελούν προνομιακό πεδίο για να ανιχνεύσει κανείς τις αναπαραστάσεις του εθνικού "εαυτού", την αποτύπωση οποιασδήποτε αντίθεσης ή σύγκρουσης, τη φιγούρα του "Έλληνα", που εμπεριέχει και συνενώνει διαφορετικές ιστορικές πραγματικότητες. Ο εορτασμός των εθνικών επετείων συμπληρώνει την ιστορική παιδεία των μαθητών και των μαθητριών του ελληνικού δημοτικού σχολείου, διαδραματίζοντας σημαντικό ρόλο στην εθνική διαπαιδαγώγηση. Οι σχολικές εορτές εστιάζουν σε αξίες, στάσεις, πεποιθήσεις και στερεότυπα. Οι μαθητές και οι μαθήτριες κατανοούν την ιστορία ως αλληλουχία παρελθοντικών γεγονότων, που απολήγουν στο παρόν με την έννοια της ανθρώπινης πορείας και ως διαδικασία κατανόησης και εξήγησης αυτής της αλληλουχίας με την έννοια της επιστήμης. Οι γιορτές στην προσχολική εκπαίδευση αποτελούν επίσης μια από τις μορφές αγωγής του παιδιού. Μεταβάλλουν σε πράξεις και βιώματα τη γνώση, συμβάλλουν στην ανάπτυξη του κοινωνικού συναισθήματος και της κοινωνικής συμμετοχής των νηπίων και αποβλέπουν στην πνευματική και ηθική ανάπτυξη καθώς και στην αισθητική τους αγωγή. Διαφοροποιούνται ανάλογα με το είδος τους και αποτελούν "ισχυρά κίνητρα διαφέροντος και κέντρα έλξης του νηπίου"."