Η Ζωή, η ηρωίδα του έργου, πέρασε "Δια Πυρ(αι)ός και σιδήρου" από τη μέρα που την βρήκαν νεογέννητη σαν "πεταμένο σκατό" στο κατώφλι κάποιου χωριάτικου σπιτιού. Πότε από δω, πότε από κει κατέληξε, πάμφτωχη κι αγράμματη, παραδουλεύτρα σε οίκο ανοχής. Αστεφάνωτη και με τρία παιδιά νόθα έζησε μια "Ζωή... χαρισάμενη" ανάμεσα σε πόρνες, σωματέμπορους, μαυραγορίτες, προδότες και μ' όλα τ' αποβράσματα της κοινωνίας. Γνώρισε τη δικτατορία του Μεταξά, τον πόλεμο, την κατοχή, τον εμφύλιο σπαραγμό και όλη τη ζοφερή μετεμφυλιακή περίοδο. Σε μια Ελλάδα εξαθλιωμένη πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά, κατόρθωσε με το παντοδύναμο μητρικό της ένστικτο να μεγαλώσει και να αποκαταστήσει μόνη τα παιδιά της. Έχοντας έμφυτο το αίσθημα της αυταπάρνησης, της γενναιοψυχίας και του αυτοσαρκασμού βγήκε νικήτρια στη ζωή και τελικά αναδεικνύεται πρόσωπο ιερό, σεβαστό, όπως τόσες και τόσες γυναίκες που βίωσαν κι αυτές μια "Ζωή... χαρισάμενη!" Κώστας Τσιάνος